آرماگدون
جنگي رخ خواهد داد که در آن تمام نيروهاي خير در برابر شر صف آرايي مي کنند. جنگي اتمي که سراسر جهان را درگير و شهرها را ويران مي کند و انتهاي آن بايد

منتظر ظهور بود. ظهور عيسي (ع).

اين توصيفات تنها صحنه هايي از ميان فيلمهاي هاليوودي نيست، بلکه تعريفي است از نبرد جعلي آخرالزمان به نام آرمگدون. نبردي که هر روز و هر سال، هزاران سطر و فيلم و برنامه و تبليغ، مستقيم و غيرمستقيم به آن پرداخته مي شود و حتي برخي مدعيان نيز آنرا با نبردهاي آخرالزمان حضرت مهدي عجل الله يکي مي کنند، ولي خودشان هم خوب مي دانند که تفاوت اين دو ره از کجاست تا به کجا!

آرمگدون چيست؟
آرماگدون واژه اي عبري است به معناي تپه شريفان يا کوه. تپه اي که در جنوب شرقي هيفا در قسمت شمالي کشور فلسطين قرار دارد و در محدوده کرانه هاي باختري رود اردن واقع شده است. گفته شده که در گذشته مکاني استراتژيک در مسير و تقاطع شمال به جنوب و شرق به غرب بوده است. آنچه قابل توجه است اينکه اين منطقه بسيار محدود و کوچک است. به هر حال آنچه مهم است اينکه امروزه اين مکان به عنوان مکاني براي جنگ آخرالزمان بنيادگرايان انتخاب شده است. منطقه آرماگدون در غرب رود اردن و در ميان الجليل و السامره در دشت يزرعين قرار دارد. جاييکه حتي ناپلئون بناپارت نيز روزگاري درباره آن گفته که در آن بزرگترين نبرد جهان رخ مي دهد.

آرمگدون، از مذهب تا سياست
شايد اگر ساده نگاه کنيم آرمگدون و حرفهاي پيرامون آن را مباحثي اعتقادي به حساب آوريم که عده اي منتظر ظهور عيسي (ع) از آن سخن مي گويند. ولي با يک بررسي ساده نيز مي توان به نتايجي دقيقا خلاف اين امر دست يافت. حقيقتي که ديگر نه تنها رنگ و بويي از مسائل اعتقادي ندارد، بلکه پروژه اي تعريف شده است که توسط مسيحيان صهيونيست و يهوديان تعريف و اجرا شده است.

در کتاب مقدس مسيحيان تنها يک بار در مکاشفات يوحنا، فصل16، آيه 16، نسبت به اين مکان سخن گفته شده است. به اين صورت که:" ...و آنها را در جايي گرد آورد که به زبان عبراني آرماگدون مي نامند."

در عهد عتيق هيچ نشاني از اين صحرا و واقعه آرماگدون وجود ندارد. پس تنها در روياي مکاشفات انجيل در عهد جديد يک بار آمده و در منابع اسلامي همچون قرآن و روايات هيچ سخني از آرماگدون بيان نشده است. حال آنکه در ميان مجموعه عظيم رواياتي که در دست داريم تنها شش هزار روايت مختص به موضوع آخرالزمان و مهدويت مي باشد اما همانطور که گفته شد نامي از اين جنگ در اين ميان به چشم نمي خورد.

اين ادعا وجود دارد که در نبرد مورد نظر دو نيرو با يکديگر وارد درگيري مي شوند که يکي نيروهاي شر و بي ايمان مي باشند که فرماندهي آنها را فردي به نام دجال بر عهده دارد که ضد مسيح است و شريکان او عبارتند از اعراب، مسلمان و حاميان روسي که ارتشي چهارصد ميليوني را تشکيل مي دهند.

اما گروه مقابل نيروهاي خير مي باشند که همان حاميان اسرائيل هستند که به رهبري مسيح وارد جنگ مي شوند و اينان داراي خصوصيتي ويژه هستند و آن اينکه حامل نور و خير و خوبي هستند. اما نتيجه جنگ اين است که مسيح، اولين ضربه را با سلاح هاي کشنده ي خود، بر نيروهاي شر وارد مي کند و اين ارتش را از بين خواهد برد، به گونه اي که گفته شده آنچنان حمام خوني به را افتد که تا افسار اسبان در آن فرو خواهد رفت.

نهايتا جنگ آرماگدون پس از آنکه دو سوم آنها در اين نبرد از بين مي روند،با ايمان آوردن يهوديان به مسيح، به عنوان منجي ايشان، به پايان خواهد رسيد،. سپس مسيح، مومنان به خويشتن را همراه خود به آسمانها مي برد و اينان از بالاي آسمان در حاليکه در راحتي و خوشي هستند، نظاره گر نبرد آرماگدون خواهند بود و بعد از اتمام جنگ به همراه مسيح به زمين بازمي گردند تا براي مدتي طولاني زندگاني سرشار از سعادت و آسايش را سپري کنند.

اما اينکه چه کساني به آرمگدون اعتقاد دارند و چگونه آنرا گسترش مي دهند و بحث هاي گسترده ديگر، مواردي هستند که ازين پس در سلسله مقالات آرمگدون، به تشريح آنها خواهيم پرداخت.

منابع:
"آرماگدون"،محمود النجيري،ترجمه زعفراني و عباسپور،نشر هلال
"آرماگدون" مجموعه لوح هاي فشرده موعود، سخنران: اسماعيل شفيعي سروستاني

پاسخ: به صورت فهرست وار به برخي از موارد اشاره مي‌شود
ـ جهل و عدم شناخت مناسب نسبت به: وجود مقدس امام و نقش او، آموزه‌هاي دين(كه باعث كم رنگ شدن دين در زندگي مردم مي‌شود)، وضعيت نا بهنجار كنوني، آموزه‌هاي مهدويت(همچون مفهوم انتظار)؛
ـ تحجر و مقدس گرايي خشك و بدون توجه به عمق و روح دين؛
ـ تجاوز به جوامع اسلامي و شيعي و كشتار آنان ؛
ـ گسترش فساد و تباهي از يك طرف، و ايجاد شك و ترديد نسبت به ظهور امام موعود از طرف ديگر، و به تمسخر گرفتن انتظار و ظهور از طرف آخر؛
بر عاشقان امام عصر(ع) و منتظران ظهورش لازم است در چند زمينه فعاليت داشته باشند:
الف. بالابردن فهم و شناخت نسبت به امام و امامت، مفاهيم و آموزه‌هاي دين، مباحث مهدويت و مفاهيمي كه در رابطه با اين موضوع است؛
ب. وحدت كلمه در سايه رهبري ولي فقيه كه طبق بيان پيشوايان دين ـ از جمله امام زمان(ع) ـ همه وظيفه دارند به او رجوع كنند.
ج. عمل به وظايف دين، كسب تقوا، دوري از فساد و جلوگيري از آن، امر به معروف و نهي از منكر؛
د. حضور فعال و آگاهانه تحت مديريت ولي فقيه در صحنه‌هاي مختلف اجتماعي و سياسي؛
هـ‌. ايجاد روحيه نشاط و تلاش در خود و جامعه و حركت به سوي سازندگي و زمينه سازي براي ظهور.

در «قرآن کریم»، این واژه برای همین معنا،3 بستن راه و بازگرداندن از مسیر حق،4 شرک و کفر،5 افتادن در معاصی و نفاق،6 اشتباه گرفتن و تشخیص ندادن حق از باطل،7 گمراهی،8 کشتار و اسارت،9 تفرقه و اختلاف میان مردم10 و ... به کار رفته است.
حضرت علی(ع)، منشأ فتنه‌ها را چنین بیان نموده‌اند:
«همانا از دو خصلت بر شما هراسانم؛ پیروی از هوای نفس و آرزوی طولانی، امّا پیروی از هوای نفس از حق باز می‏دارد و امّا آرزوی دراز، آخرت را در طاق نسیان می‏نهد. همانا دنیا، پشت‌كنان، كوچ كرده و می‏رود و آخرت، كوچ كرده و به سوی ما می‏آید و هر كدام را فرزندانی است. پس شما از فرزندان آخرت باشید و از فرزندان دنیا نباشید؛ زیرا امروز كار هست و محاسبه نیست و فردا محاسبه هست و كار نیست و همان فتنه‏ها و آشوب‏ها از هواپرستی آغاز می‏شود و از احكام بدعت و خود پرداخته، شروع می‏گردد. در این احكام خود پرداخته با خدا مخالفت می‏شود و مردانی در عهده‌دار شدن آنها، به جای مردانی دیگر می‏نشینند.
اگر حق خالص در میان بود، اختلاف به چشم نمی‏خورد و اگر باطل محض در میان بود، بر هیچ خردمندی پوشیده نمی‏ماند؛ لیكن مشتی از حق و مشتی از باطل برگرفته شده و با هم آمیخته گردیده و اینجاست كه شیطان به دوست‌داران خود چیره می‏گردد و كسانی رهایی می‏یابند كه از طرف خداوند، عاقبت نیكی برای آنها رقم خورده باشد.
همانا من از رسول خدا(ص) شنیدم كه می‏فرمود:
«چگونه خواهید بود، زمانی كه فتنه‏ای شما را در برگیرد كه در آن كودكان بیش از آن به نظر می‏رسند كه هستند [سنّ و سالشان بیشتر به نظر می‏رسد] و جوانان به پیری می‏رسند. مردم به كژراهه می‏روند و آن را چونان سنّت خویش می‏گزینند و هر گاه بخشی از آن به روش درست تبدیل گردد، گفته می‏شود سنّت دگرگون شده است و این در نظر مردم كاری زشت آید و در پی آن، بلایا شدّت یابند و نسل به اسارت برده شود. سپس فتنه و آشوب آنان را بكوبد؛ چنان كه آتش هیزم را می‏كوبد و آسیاب طعمه خود را. آنها دین می‏آموزند؛ امّا نه برای خدا و دانش می‏جویند؛ امّا نه برای عمل و به وسیله كار آخرت، دنیا را می‏طلبند.»11
در بیانات آن حضرت، صحبت از فتنه فراگیری است که در آخرالزّمان، میان تمام مسلمانان رخ می‌دهد که تا زمان ظهور ادامه می‌یابد:
از پیامبر اکرم(ص) شنیدم که فرمود:
«جبرئیل به نزدم آمد و گفت: یا محمّد! به زودی در امّتت فتنه به پا خواهد شد. پرسیدم: چگونه از آن می‌توان خارج شد؟ گفت: در کتاب خدا خبر پیشینیان و آنها که پس از شما می‌آیند و حکم (آنچه) ما بین شما (رخ می‌دهد) آمده است. فاصل میان حقّ و باطل است و هزل نیست، هر ستم‌کاری که بدان عمل نکند، خداوند او را در هم می‌شکند و هر کس جز در آن به دنبال هدایت باشد، خداوند گمراهش خواهد ساخت. ریسمان محکم الهی و ذکر حکیم و صراط مستقیم است.»12
در دیگر روایات حضرت امیر(ع)، دسته نجات یابنده را خود و شیعیانشان13 و تمام پیروان خویش،14 معرفی نموده‌اند.
«رسول خدا(ص) به من فرمود: «شبی كه مرا به آسمان‌ها بردند، قصرهایی دیدم كه از یاقوت سرخ و زبرجد سبز و درّ و مرجان و طلای خالص بود، كاه‌گل آنها از مشك خوشبو و خاكش از زعفران و دارای میوه و نخل خرما و انار بود و حوریه‏ و زن‌های زیبا و نهرهای شیر و عسل كه بر روی درّ و جواهر می‏گذشت و در كنار آن دو نهر خیمه‏ها و غرفه‏هایی بنا شده بود و در آنها خدمت‌كارها و پسرانی بودند و فرش‌هایش از استبرق و سندس و حریر بود و طناب‌هایی در آنها بود. گفتم: «ای حبیب من، جبرئیل! این قصرها از آن كیست؟ و قصّه آنها چیست؟» جبرئیل گفت: این قصرها و آنچه در آن است و چندین برابر آن، مخصوص شیعیان برادرت و جانشین تو، پس از تو بر امّت علی است و ایشان را در آخرالزّمان به نامی كه دیگران را آزار دهد، بخوانند. آنها را رافضه (واگذارندگان) خوانند، در صورتی كه این نام برای آنان زینت است؛ زیرا ایشان باطل را واگذارده و به حق چنگ زده‏اند و سواد اعظم اینانند و اینها مخصوص شیعیان فرزندت حسن، پس از اوست و برای شیعیان برادرش حسین، پس از اوست و برای شیعیان فرزندش علیّ بن الحسین بعد از اوست و برای شیعیان فرزندش محمّد بن علی پس از اوست و مخصوص شیعیان فرزندش جعفر بن محمّد پس از اوست و برای شیعیان فرزندش علیّ بن الحسین بعد از اوست و برای شیعیان فرزندش محمّد بن علی بعد از او و برای شیعیان فرزندش حسن بن علی پس از او و برای شیعیان فرزندش محمّد المهدی پس از اوست. ای‏ محمّد! اینان امامان پس از تو نشانه‏های هدایت و چراغ‌های روشن در تاریكی‏ها هستند، شیعیانشان تمامی فرزندان تو هستند و دوست‌داران آنها پیروان حق و دوستان خدا و رسولند كه باطل را واگذارده و از آن دوری كرده‏اند و آهنگ حق نموده و از آن پیروی كرده‏اند، آنها را در زمان زندگی‏شان دوست داشته و پس از مرگشان زیارت كنند، درصدد یاری آنهایند و به دوستی آنها اعتماد كنند، رحمت خدا بر ایشان باد؛ زیرا او آمرزنده و مهربان است.»
شدّت این فتنه را از آنجا می‌توان دریافت که ایشان می‌فرمایند:
«...اگر کسی را با ده طناب در جبهه حق بسته باشند، باز او را به باطل می‌کشانند و به عکس.»15
سختی این فتنه‌ها برای مؤمنان نیز از این روایت قابل درک است که ایشان از رسول خدا(ص) نقل نمودند که فرمود:
«زمانی بر مردم می‏آید كه دل مؤمن در نهادش آب می‏شود، همان طور كه سرب در آتش آب می‏شود و نیست سبب آن، مگر اینكه فتنه‏ها و بدعت‌هایی را كه در دین آنها ظاهر گشته مشاهده می‌كند و توانایی تغییر و بر طرف ساختن آنها را ندارد.»16
در جای دیگر از حضرتش نقل شده که: «مؤمنان آخرالزّمان از کنیزان پست‌تر شمرده خواهند شد.»17

آثار بروز فتنه‌ها در جامعه
هر چند فتنه‌ها سختی‌ها و تلخی‌های خاصّ خود را به دنبال می‌آورد؛ لیکن شیرینی‌هایی در پی آن نصیب مؤمن می‌شود که شاید از هیچ راه دیگری تحصیل آنها برای مؤمن ممکن نباشد:
ـ از فتنه‌های آخرالزّمان کراهت نداشته باشید که منافقان را نابود می‌کنند.18
ـ در ضمن وصایای رسول خدا(ص) به امیرمؤمنان(ع) آمده است: «ای علی! شگفت‌آورترین مردم از نظر ایمان و بزرگ‌ترین آنان از نظر یقین، مردمانی باشند كه در آخرالزّمان پیامبری ندیدند و امام هم از نظرشان پنهان شده، پس به همان سیاهی و سفیدی كتاب ایمان آورده‏اند.»19
ـ امام صادق(ع) كه فرمود:
«پس از آنكه عثمان كشته شد و با امیرالمؤمنین(ع) بیعت شد، آن حضرت بر فراز منبر تشریف برد و خطبه‏ای خواند كه امام صادق(ع) آن خطبه را بیان فرمودند. حضرت امیر(ع) در آن خطبه می‌فرماید: «هان كه گرفتاری شما به گرفتاری همان روز كه خداوند پیغمبرش را برانگیخت، بازگشت نموده است. سوگند به آنكه او را به حق برانگیخت، حتماً باید گرفتار وسوسه شوید و غربال گردید تا آنكه زیرورو شوید و بالا و پایین گردید و حتماً باید افرادی كه كوتاه آمده‏اند، پیشی گیرند و آنانی كه پیشی گرفته‏اند، كوتاه بیایند. به خدا قسم هیچ نشانه‏ای را پنهان نكرده‏ام و هیچ دروغی نگفته‏ام و مرا از این مقام و چنین روز آگاهی بود.»20
مسلّماً هر آزمونی که سخت‌تر باشد، بسیاری نمی‌توانند در آن قبول شوند، در عین آنکه آن عدّه‌ای که توفیق و پیروزی می‌یابند، تعدادی اندک بوده و جایگاهی رفیع خواهند داشت.

پی‌نوشت‌ها:
1. تهذیب اللغـ［، ج 14، ص 296؛ مقاییس اللغـ［، ج 4، ص 472.
2. النهایـ［، ج 3، ص410.
3. سوره عنکبوت (29)، آیه 2.
4. سوره مائده (5)، آیه 49.
5. سوره بقره (2)، آیه 193.
6. سوره حدید (57)، آیه 14.
7. سوره انفال (8)، آیه 73.
8. سوره مائده (5)، آیه 41.
9. سوره نساء (4)، آیه 101.
10. سوره توبه (9)، آیه 47.
11. روضه کافی، ص58.
12. تفسیر عیْاشی، ج 1، ص 3.
13. بحارالانوار، ج 24، ص 146.
14. بحارالانوار، ج 28، ص 10.
15. الصّراط المستقیم، ج 2، ص 153.
16. امالی طوسی، ج 2، ص 132.
17. فتن ابن حماد، ص123.
18. کنز العمّال، ج 11، ص 189.
19. من لا یحضره الفقیه، ج 4، ص 366.
20. الغیبـ［ نعمانی، ص 

1. دين در آخِرُالزّمان
روزبه‏روز عوامل فراواني، گوهر تابناك دين را در هاله‏اي از غبار فرو مي‏برند از ايــن رو در جوامع انساني

همـــواره ديـــن رو به كم‏رنگ‌شدن مي‏رود و خـرافــــه‌ها و انحراف‌هاي فراواني، گريبانگير آن مي‏شود، تا اين كه وقتي حضــرت مهدي (عجل الله تعالي فرجه الشريف) قيــام كـــرده، غبار از چهرة دين بر‏گرفت...

همگي گمان مي‏كنند اين دين جديدي است كــه آن حضرت آورده است. اميرمؤمنــــان علـــي (عليه السلام) اين حقيقت را اين‏گونه بيان فرمود:اي مردم! به زودي زماني بر شما خواهد رسيد كه اسلام چونـان ظرف واژگـــــون شده، آنچـه در آن است ريخته مي‏شود.
2. مردان آخِرُالزّمان
آزمايش‌هاي خداوند سبحان براي زنان و مردان يكسان است؛ ولي پاره‏اي از روايات، به‌ويژه در بارة مردان نقل شده است، آن گونه كه در برخي روايت‌‌ها سخن از زنان به ميان آمده است.
امام صادق (عليه السلام) فرمود:
مردي را مي‏بيني هنگامي كه يك روز بر او گذشته و گناه بزرگي انجام نداده است‌ـ از قبيل فحشا، كم‌فروشي، كلاه‌برداري و يا شرب خمر ـ بسيار غمگين و اندوهگين مي‏شود.
3. زنان آخِرُالزّمان
امام علي (عليه السلام) ‏فرمود:
در آخِرُالزّمان و نزديك شدن رستاخيز كه بدترين زمان‏ها است، زناني آشكار مي‏شوند كه برهنه و لخت هستند؛ زينت‏هاي خود را هويدا مي‏سازند، به فتنه‏ها داخل مي‏شوند و به سوي شهوت‏ها مي‌گرايند. به لذت‏ها مي‏شتابند، حرام‏هاي الهي را حلال مي‏شمارند و در جهنم جاودانه خواهند بود.